Kariyerinde sıkışıp kaldıysan; ne bir terfi, ne maaşına zam, ne yapsam diye düşünürken yıllar geçip gidiyor ve sen hala "aynı yerde aynı işi" yapıyorsan...
Zamanla; hevesini ve enerjini yitirecek, daha iyi olmaya çalışmak yerine robot gibi "işimi yapar çıkarım" moduna gireceksin.
Kendini geliştirmek yerine, yerinde sayacak, yükselemediğin için iş değiştirsen de yine aynı pozisyonda çalışacaksın.
Kariyerimin ilk 4 senesinde aynen böyle hissediyordum.
Derken bir gün; yükselme umudumun sıfırlandığı noktada, yavaşça yaptığım işten başımı kaldırdım ve tepemdeki "cam tavanı" farkettim.
Ailem "düzenli maaşın var, otur oturduğun yerde" derken,
Ben kendime "burada ne yapıyorum?" diye sordum.
O gün bugündür kariyerim yükselerek devam etti.
Kariyerinde sıkışıp kaldıysan tek sorumlu çalıştığın şirket değil. Senin de çaba göstermen gerekiyor.
Örneğin;
İyi bir donanıma sahipken yabancı dil bilmediğin için bir pozisyon fırsatını kaçırıyorsan, buna hayıflanmak, mağdur olduğuna inanmak yerine, bu dili öğrenmeye azmederek, ileride oluşabilecek bir başka fırsatı yakalayabilirsin.
Örnekler çoğaltılabilir...
Sen de o camdan duvarı yıkabilirsin. Öylece yerinde oturup bekleme.
İnanırsan yaparsın! Önce kalp inanacak. Beyin onu takip eder.
Kalbini izle. O seni istediğin yere götürecektir.
Comments