Kanada’ya yerleşmeye karar verdiğimde bazıları “yapamazsın orda dönersin” dedi.
Aradan 10 yıl geçti, aynı kişiler bu sefer “kaçtın kurtardın kendini” dedi :)
18 yıl sonra ülkeme geri döndüm, aynı kişiler bu sefer “yapamazsın burda dönersin” dedi :/
Gerçekten ne ettim, ne buldum onu sorsana, ama yok. Bir yapamazsın-dır gidiyor arkadaş!
Neler deneyimledim anlatayım ben sana.
Şöyle ki;
+ İnsan kendini “kaçmış kurtulmuş” ya da “kesin dönüş yapmış” gibi hissetmiyor
+ Hem orada hem burada, arafta yaşıyormuş gibi hissediyorsun
+ Yola çıkınca insan gerçek anlamda kendisi ile karşılaşıyormuş
+ Saygının insani bir özellik olduğunu, yurt dışından gelmediğini anlıyorsun
+ Kurallar bütün insanlar için aynıymış meğer
+ Su gibi bulunduğun (kaba) ortama uyum sağlamak en iyisi
+ Göç insanı başka hiç bir şeyin değiştirmediği kadar değiştiriyor, kesin bilgi +Hayatta yapmam dediğin şeyleri tek tek yapıyorsun
+ Hızlıca şapka değiştirip, bir değil iki insan olabiliyorsun
Artık şu yapamazsını bir bıraksan.
Keşkelerle yaşamak en büyük zorluklara karşı verilen savaştan daha zor.
Asıl keşkelerle yaşayarak yapamazsın.
Comentários